Martine de Kok – Zeer goed hout
Nederlandstalige Indie
Na een EP ‘Woestijn’ en een debuutalbum ‘Plaatselijk verkeer’, stelde Martine de Kok in februari 2016 haar tweede plaat voor: ‘Zeer goed hout’. Ze slaat hiermee nog meer haar eigen koppige weg in.
Eigenzinnige, vaak minimalistische songs met scherpe herkenbare teksten, die ergens tussen Hanne Hukkelberg, Tom Waits, Jonathan Forsley en sprookjes laveren. Over de tijd, over wandelen en waakzaam zijn, over reizen en richtingen kiezen, over de platgetreden paden van de liefde (natuurlijk), over het hals-over-kop wijzigen van de koers (want dat is af en toe hoofd- en ander ledemaatnoodzakelijk). En over éénzaten. En twee-. En meer.
Soms rauw, soms zoet, maar zelden plakkerig en graag 90 graden dwars.
Terwijl ‘Plaatselijk verkeer’ eerder een compilatie was van verschillende songs, is ‘Zeer goed hout’ één geruststellend (?) verhaal. Martine arrangeerde, samen met Bert Bernaerts, o.a. voor een 60-koppige fanfare. Peter Desmedt (De Beren Gieren, The Antler King, Pomrad…) zat met zijn spitse oren achter duizend-en-één knoppen. De muzikanten van haar band zijn van goud. Zeer hoed goud. Hoed af.
Zeer goed hout klinkt als Zeer goed hout, en als niets Anders. (Uitzonderlijk kan je er een pot confituur in horen. Aardbeien natuurlijk. Met rode pepers. En een schaafwond. En een tikkende klok. Én een koekoek! Én een merel! Én een blikje tomatenpuree. Én een wastrommel. Én een oude foto! Én een brei (van een wollen trui). Én drie geparkeerde auto’s. Als je goed luistert.)
Over ‘Zeer Goed Hout’
‘Persoonlijk, muzikaal gedurfd, én ze is goed met woorden: waarom kennen we Martine de Kok niet beter?’
De Standaard
‘Martine de Kok is vooral sterk in het rijmend uittekenen van karakters en personages. Waardevolle geloofsbrief voor de nieuwe kleinkunst anno 2016!’
RifRaf
‘De muziek doet opvallend rijk en veelzijdig aan, met veel ruimte voor speelse blazers en sprankelend glockenspiel. Hoog tijd dat ze bij een groter publiek bekend wordt.’ Danku Marie Claire.
Marie Claire
Over debuutplaat ‘Plaatselijk verkeer’
‘…ambachtelijkheid, puurheid, persoonlijkheid…’
De Standaard
‘De titelsong is een juweel en ook het nummer Woestijn geeft aan dat Martine het talent beheerst om een spitse tekst te schrijven.’
De Morgen
‘Martine de Kok is een jongedame met pit, een goed gevoel voor humor en een scherpzinnig observatievermogen. Exquise muzikale smaak die reikt van jazz tot Balkan, van kleinkunst tot wals. Martine klinkt als een nichtje van Guido Belcanto, Bram Vermeulen en Randy Newman. Een uiterst aangename kennismaking!’
RifRaf
Bandleden
- Martine de Kok: zang, toetsen & accordeon
- Tine Allegaert: trompet, glockenspiel & backings
- Lieze Heuninck: trombone, glockenspiel & backings
- Seba Thomé: contrabas, el. bas & backings
- Tijl Piryns: drums, percussie, trompet & backings
Op de plaat ‘Zeer Goed Hout’ hoor je Angel Calvo Perez op trompet en backing, Pieter Lenaerts op zingende zaag en backing, Guy Brees als extra backingvogel, en Fanfare Het Akkoord (o.l.v. Bert Bernaers). Peter Desmet zat achter de knoppen.
Op ‘Plaatselijk Verkeer’ hoor je Marin Zivkovic op tenor- en sopraansax, Niels van Heertum op euphonium en trompet, Seba op contrabas, en Tijl op drums, potten, pannen, en trompet. Stoffel Verlackt zat achter de knoppen.
Grote dank aan al deze lieve muzikanten die de muziek in mijn hoofd mee de wereld in stuurden. Merci voor jullie groot engagement.